Beelddenkers & HSP

In de tijd van goede voornemens ga je bij jezelf te rade: wat zou ik aan mijzelf willen veranderen? Neurowetenschapper Joe Dispenza vertelt in Ode hoe je hersenen tot meer in staat zijn dan we denken. Ze zijn niet statisch, maar in staat om te veranderen en zich aan te passen. Hoe vaker een bepaald denk- of associatiepatroon wordt herhaald, hoe sterker verbindingen in je hersenen worden. Dus, wil je je leven veranderen? Verander eerst je denken!

Het is 12 april 1986. Dispenza doet mee aan een triatlon, als hij wordt aangereden door een SUV. Zijn wervelkolom ligt aan gruzelementen en het enige lapmiddel is een zware operatie. Daarbij worden de wervelbogen verwijderd. Artsen waarschuwen hem dat als hij de operatie niet zou ondergaan, hij 50 procent kans heeft dat hij nooit meer kan lopen. Hij vroeg de arts of de wervels, als ze bij de operatie met staven en schroeven worden vastgezet, na de behandeling net zo beweeglijk zouden zijn als voor het ongeluk. De arts adviseerde hem zich daarover niet druk te maken, omdat de thoracale wervels die bij Dispenza gebroken waren in zijn optiek sowieso niet beweeglijk zijn. Maar Dispenza’s wervels waren dat door jarenlang yogabeoefening wel. Hij beschrijft deze passage in zijn boek Evolve your brain als het eureka-moment waarop hij besefte dat hij de operatie niet wilde ondergaan. ‘Ik wist meer van mijn lichaam en mijn wervels dan die dokter’, schrijft hij. Hij had genoeg wetenschappelijke achtergrond en medische kennis om overtuigd te zijn van andere oplossingen. ‘Ik geloofde heilig in de kracht van de connectie tussen brein en lichaam, door meditatie en hypnosestudies.”

Terwijl hij dagenlang op bed lag, visualiseerde hij een nieuwe wervelkolom. Hypergeconcentreerd, hij kon toch niet veel anders doen. Dispenza gaf zijn lichaam met zijn hersenen instructies en dat werkte. Hij begon te genezen. Zes weken na het ongeluk begon hij voorzichtig met zwemmen en na negen weken kon hij weer lopen en werken. Dispenza’s ervaring is een illustratief voorbeeld van hoe onze hersenen tot meer in staat zijn dan we zelf vaak denken. In het januari-februarinummer van Ode een uitgebreid interview met Joe Dispenza, waarin hij vertelt dat dat onze hersenen veranderen wanneer we nieuwe dingen leren en observeren. Als we naar aanleiding van nieuwe informatie ons gedrag veranderen, maken we nieuwe neurologische verbindingen. Als je een boek over medeleven leest, is dat filosofische informatie. Maar nu kom je op een verjaardagsfeestje iemand tegen aan wie je altijd al de pest had – hét moment om je gedrag aan te passen, met de informatie uit het boek in gedachten. Je lichaam heeft een ervaring nodig om het medeleven te installeren op je harde schijf, het moet medeleven voelen, zodat het geen theorie meer is, maar een emotie die door je hersenen wordt herkend. Op deze manier kun je actief oude programma’s in je hersenen herschrijven. ‘Als we 35 zijn, is onze identiteit bepaald. We hebben alles wat het leven te bieden heeft wel een keer ervaren. Vanaf dat moment wordt het een zaak van nieuwe combinaties en sequenties maken in je hersenen. Interpretatie is wat we emotioneel van het verleden herinneren, het is beleven in lijn met reeds opgedane kennis. Je kijkt door de lens van dezelfde emoties. Maar je moet groter zijn dan je omgeving.

Als je ’s ochtends wakker wordt en je gaat naar dezelfde supermarkt, hetzelfde werk, je ontmoet dezelfde mensen, die weer op dezelfde emotionele knoppen drukken, dan wordt je brein een reflectie van je omgeving. Maar het mooie van het “mens zijn” is dat we onze gedachten reëel kunnen maken. We kunnen onze verbeelding stimuleren door te dromen van een nieuwe toekomst en van nieuwe mogelijkheden. Je hersenen gaan zich anders organiseren wanneer je die dromen herhaalt, je verandert ook de neurologische structuur. Het lijkt alsof je dromen al werkelijk zijn. Je lichaam maakt geen onderscheid tussen de emoties van herinneringen, de werkelijkheid of ingebeelde werkelijkheden. Je moet jezelf toestaan te ervaren hoe het is om je nieuwe ideaal te bereiken. Zo herkent je lichaam de nieuwe gedachten. Je persoonlijkheid creëert jouw werkelijkheid. Een persoonlijkheid is opgebouwd uit hoe iemand zich voelt, hoe die denkt en hoe die zich gedraagt. Als je je persoonlijkheid wilt veranderen, moet je dus aan de slag gaan, je moet jezelf veranderen in relatie tot hoe je wilt worden. Neuronen en zenuwen die altijd op elkaar reageerden, koelen nu af en werken niet meer samen. Je biologische zelf verandert en je maakt nieuwe combinaties.’