Beelddenkers & HSP

Leven vanuit compassie betekent dat je liefdevol, mild en zonder oordeel naar jezelf en anderen bent. Hierdoor hou je meer van jezelf, de ander en de wereld om je heen. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Als je je aandacht richt op compassie en liefdevolle vriendelijkheid, dan zal dit groeien en trek je steeds meer van dit soort gevoelens, mensen en situaties aan, waardoor je meer vreugde, liefde en geluk gaat ervaren.

In dit artikel lees jij hoe jij compassie ontwikkelt.

Het verschil tussen zelfwaardering en zelfcompassie

Compassie begint met het ontwikkelen van zelfcompassie. Er wordt tegenwoordig veel nadruk gelegd op zelfwaardering. Zelfwaardering heeft veel voordelen, je hebt meer zelfvertrouwen, je staat meer in je kracht, je voelt je optimistischer, gelukkiger en hebt positieve gevoelens over jezelf. Uit onderzoek blijkt echter dat zelfwaardering ook veel nadelen kent.

Zelfwaardering heeft namelijk een waarde-oordeel in zich. Je vergelijkt jezelf met iets of iemand anders. Want wanneer waardeer je jezelf? Hoe meet je dat? Wanneer doe je iets goed en wanneer niet? In onze maatschappij word je gewaardeerd als je iets beter bent dan gemiddeld. Het gevaar is dan dat zelfwaardering alleen ontstaat als je je beter voelt dan anderen. En wat ga je doen om jezelf beter te voelen dan anderen? Misschien wel steeds te veel je best te doen. Of je groter maken dan de ander. Of je wordt bang om te falen. Want als je faalt, daalt je zelfwaardering onmiddellijk. Dat geeft juist stress in plaats van geluk.

Zelfwaardering is niet constant
Je zelfwaardering stijgt als je je voor je gevoel iets goed hebt gedaan
Hij daalt echter onmiddellijk als je voor je gevoel iets fout hebt gedaan

Zelfcompassie heeft wel dezelfde voordelen als zelfwaardering, maar heeft geen nadelen. Bij zelfcompassie hoef je je niet beter te voelen dan anderen. Het zorgt zelfs voor een meer duurzaam gevoel van eigenwaarde, omdat compassie niet afhankelijk is van de waardering van anderen. Zelfcompassie zorgt ervoor dat we er mogen zijn, zoals we zijn, met al onze plussen en minnen, als we het goed doen, maar ook als we het niet goed doen. Zelfcompassie leidt zelfs tot betere prestaties, omdat we onszelf toestaan dat we fouten mogen maken.

Zelfcompassie is heel constant,
het kan er altijd zijn, in goede én slechte tijden

Door zelfcompassie

• durf je meer te vertrouwen op jezelf;
• houd je meer van jezelf;
• voel je je hoopvoller;
• neem je gemakkelijker risico’s omdat je fouten mag maken;
• sta je meer open;
• verbetert je relatie met anderen
• krijg je een veilig gevoel en het verbindt;
• verhoog je je trillingsfrequentie wat leidt tot meer liefde, vreugde en geluk

Als je liefdevol, mild en vriendelijk naar jezelf toe bent, straal je dit ook uit naar anderen. Zelfcompassie leidt automatisch tot compassie met anderen. De ander kan zich dan ontspannen, hoeft zich niet meer te bewijzen en kan veel gemakkelijker zichzelf zijn. Compassie verbindt en is blijvend. En als je je echt met de ander verbindt ontstaat een gevoel van geluk.

Hoe ontwikkel je compassie?

Kirsten Neff beschrijft in haar boek Self-Compassion: The Proven Power of Being Kind to Yourself  drie elementen van compassie die jou helpen om (zelf)compassie te ontwikkelen.
 

1. Liefdevolle vriendelijkheid en mildheid
 
We zijn vaak heel hard en streng voor onszelf. We praten soms tegen onszelf zoals we nooit tegen een goede vriend zouden praten. Hoewel het soms gemakkelijker is om liefdevol en vriendelijk te zijn naar anderen dan naar onszelf, zijn we ook vaak hard in ons oordeel naar anderen. Vooral als we de ander niet mogen of als de ander niet aan onze verwachtingen voldoet, of wanneer we geen begrip hebben voor de keuzes die de ander maakt.
 
Leer jezelf om liefdevol, vriendelijk en mild te zijn. Je bent goed zoals je bent en dat geldt voor de ander ook. Niemand doet bewust iets fout. In plaats van te oordelen kun je ook de helpende hand uitreiken. Wat heeft de ander nodig? Dring hem niet jouw mening op, maar vraag wat voor de ander belangrijk is. In mijn trainingen vind ik het heel belangrijk om deelnemers te leren hoe ze hun oordelen loslaten en hoe ze hun innerlijke criticus overwinnen. Een belangrijke basis hiervoor zijn de 10 basisprincipes van NLP. Ik geloof dat als we onze oordelen loslaten dat we allemaal vrij zijn om te zijn wie we werkelijk zijn. Dat geeft rust, vrede, vreugde en geluk. Niet-oordelen is het tweede element van compassie.
 
2. Niet oordelen en aanvaarden van dat wat er is
 
Je ziet de wereld niet zoals die is, je ziet de wereld zoals je bent. Je ziet alleen je eigen werkelijkheid en die wordt bepaald door je waarden en normen en wat je belangrijk en onbelangrijk vindt. Maar er is niet iets zoals dé werkelijkheid of dé waarheid. Het is hoe jij tegen een situatie aankijkt en het zegt vaak niets over hoe de situatie is. Het volgende verhaal, dat mij telkens weer ontroert, illustreert dit heel mooi.
 
Een man zit met drie kinderen in een overvolle trein. De kinderen joelen, rennen door het gangpad, klimmen op de banken, maken lawaai, ze maken ruzie en de vader zegt er niets van. Steeds meer reizigers ergeren zich aan het gedrag van de kinderen. Er worden blikken gewisseld en sommigen fluisteren tegen elkaar dat het toch een schande is dat de vader hier niets van zegt en zijn kinderen gewoon hun gang laat gaan. Wat een slechte vader is hij toch, dat hij zijn kinderen geen manieren leert. Op een gegeven moment neemt één reiziger het initiatief en spreekt de vader aan op het gedrag van zijn kinderen. De vader kijkt wezenloos op en mompelt een verontschuldiging. Hij komt net uit het ziekenhuis. Zijn vrouw is zojuist overleden en hij weet even niet wat hij nu moet doen. Het valt helemaal stil in de treincoupé. Het gedrag van de kinderen komt ineens in een totaal ander daglicht te staan. Er ontstaan begrip en medeleven voor de vader die zijn vrouw zojuist is verloren en voor de kinderen die nu geen moeder meer hebben.
 
Veroordelen verlaagt je trillingsfrequentie en het maakt jezelf en de ander kleiner. Als je niet oordeelt over jezelf of de ander, ben je vrij. Dan ontstaan er innerlijke rust en vrede en aanvaard je wat is. De ander is dan ook vrij. Je geeft de ander de ruimte om te zijn wie hij is. Door niet te oordelen en te aanvaarden wat is creëer je veiligheid, vertrouwen en verbinding. En dit leidt tot vreugde en geluk.
 
3. Gedeelde menselijkheid
 
Dit betekent dat je bewust weet dat pijn en onvolkomenheden een deel zijn van het mens-zijn. We hebben allemaal onze pijn, verdriet, valkuilen en onhebbelijkheden. We willen allemaal gelukkig zijn. We zijn allemaal geboren met de behoefte aan liefde, aandacht en verzorging. En we zijn daarin allemaal wel iets tekort gekomen, ook al hebben onze ouders hun best gedaan. We hebben ons allemaal weleens alleen gevoeld en zijn weleens afgewezen, vernederd of in de steek gelaten. Of we kregen geen liefde en steun toen we het zo hard nodig hadden. En we doen allemaal ons best. We geven wat we kunnen, wat in ons vermogen ligt, ook al is dat soms weinig. Compassie houdt in dat we daar oog voor hebben en er liefdevol, mild en vriendelijk mee omgaan zonder oordeel. Pijn kun je niet voorkomen: het is een onderdeel van het leven. Je kunt wel innerlijke kracht ontwikkelen om jouw pijn en problemen aan te kunnen en de ander helpen hetzelfde te doen.
 
Elk gedrag is of een uiting van liefde of een schreeuw om liefde. Ik heb deze uitspraak een keer gehoord in een lezing van Marianne Williamson en ik werd hier echt door geraakt. Want ze heeft gelijk. Als je zo naar het gedrag van mensen kijkt, zorgt dat voor heel veel compassie en mededogen. Als je zo kijkt, hoef je het gedrag van de ander je ook minder persoonlijk aan te trekken. Vaak als iemand ons irriteert of boos maakt reageren we boos of geïrriteerd terug. Als je naar de ander kijkt en weet dat wat de ander doet of een uiting is van liefde of een schreeuw is om liefde, kun je anders gaan reageren. In plaats van boos terug te doen, kun je vragen: Wat is er aan de hand? Wat maakt je zo boos? Want onder elk gedrag ligt een behoefte, iets wat belangrijk is. We zijn allemaal op zoek naar liefde, geluk, vrede, vreugde, vrijheid enzovoorts. Als aan die behoefte niet wordt voldaan worden we boos, bang of verdrietig. Iedereen heeft zijn eigen manier om dit te uiten. Als je leert om door het uiterlijke gedrag heen te kijken naar wat iemand echt nodig heeft of wat iemand mist in die situatie kun je daarop reageren in plaats van op het gedrag zelf te reageren. Daarmee stap je uit het oordeel en in compassie. De ander voelt zich écht gehoord en begrepen.

Compassie en de wet van aantrekkingskracht

Compassie hebben met jezelf betekent dat je steeds meer van jezelf kunt houden, met al je plussen en je minnen. Hierdoor hebben je belemmerende overtuigingen en je innerlijke criticus minder grip op je. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Dat is de basis van de wet van aantrekkingskracht. Als je je aandacht richt op je innerlijke criticus is dat wat groeit. Als je je aandacht richt op zelfcompassie en liefdevolle vriendelijkheid, dan zal dit groeien en trek je steeds meer van deze gevoelens, mensen en situaties aan aan, waardoor je meer vreugde, liefde en geluk gaat ervaren.
 
Bron: Sabine Hess,, nieuwetijdskind.com