Beelddenkers & HSP

'Niemand die je vraagt hoe je dag was als je 's avonds thuis komt'. Zowat iedereen die alleen woont, hoor je dit wel eens verzuchten. Een symptoom van een zekere eenzaamheid is het alvast maar daarmee is het laatste taboe nog niet gesloopt. Want veel meer laten mensen niet los over de zwaarte van het solitair zijn.

Uit de kleren gaan, alle details over hun seksueel leven etaleren, het lijkt mensen allemaal minder zwaar te vallen dan te vertellen over de eenzaamheid die ze ervaren. Eenzaamheid schijnt iets beschamends te zijn, even zielig als een leeg restaurant, een teken van sociaal falen. Erover praten is net te persoonlijk en het voor zichzelf toegeven is ook al niet makkelijk .Het aantal mensen dat alleen woont neemt sterk toe, in 2010 ging het om 1,8 miljoen vrouwen en mannen. In vijftien jaar was hun aantal met 400.000 gestegen. Die alleenwonende mensen zijn niet noodzakelijk eenzaam, een kwart van de alleenwonenden is niet single. En alleen zijn is bovendien geen synoniem van eenzaam zijn. 

  
Omgekeerd vormt een huwelijk of een familieverband geen garantie tegen eenzaamheid. Echt aansluiting bij anderen vinden is gewoon niet altijd mogelijk.Sommige mensen verkiezen het alleen zijn of zijn er psychologisch beter voor gewapend. Heel wat mensen genieten ook van het alleen zijn en zoeken het wel eens op ter afwisseling van de sociale en/of familiale drukte die hen omringt. Weinig is voor hen zo zalig als een solitaire wandeling of lekker geconcentreerd werken.

De kunst van het vrienden maken

Dat belet niet dat de meeste mensen zo nu en dan eens hun verhaal kwijt willen, de meesten zelfs iedere dag. Thuiskomen en beseffen dat er niemand zal luisteren naar hun belevenissen vormt dan ook een moeilijk moment. Bovendien is het niet makkelijk om de ups en downs van het leven alleen te moeten meemaken. 
Veel heeft te maken met de levensfase waarin men vertoeft, oudere mensen valt het alleen zijn vaak echt zwaar. Al is het fenomeen even goed bij jonge mensen bekend, studenten op kot, mensen die naar het buitenland vertrekken. Een aantal onder hen heeft het moeilijk om nieuwe contacten aan te knopen, zij zijn meer op zichzelf aangewezen dan goed voor hen is. 
Heel wat onderzoeksresultaten wijzen er trouwens op dat eenzaamheid even nefast is voor de gezondheid als overgewicht of roken en dat ze het risico op dementie verhoogt.Een studie bij vierduizend mannen en vrouwen van het Britse blad voor vijftigplussers 'Yours Magazine' wees uit dat zes op tien alleenwonende mensen uitkijkt naar iemand om gewoon samen koffie mee te drinken en een babbeltje te doen. 
We zijn de kunst om vrienden te maken verloren, zo stelt het blad en dat is nochtans wat de leemte bij de alleenwonende mensen kan aanvullen. Zelf mogen ze zich evenmin in hun alleen-zijn installeren en zoeken ze best activiteiten die de dag structureren en haast automatisch sociale contacten met zich meebrengen.