Beelddenkers & HSP

Ook al ben ik van mening dat er niet zoiets bestaat als een ‘wondermiddel’ of een cursus ‘spirituele verlichting’, toch zijn er wel echt een aantal inzichten dat je kan helpen tijdens je spirituele reis naar de juiste informatie en een betekenisvol leven. Ik schrijf dit lijstje terwijl ik weet dat sommige inzichten morgen misschien zullen veranderen of volgend jaar of over vijf jaar of zelfs vlak nadat ik het heb gepubliceerd. Zo gaat het soms nou eenmaal. En daarmee komen we gelijk bij het eerste punt…

Vijf inzichten die je kunnen helpen

Nummer 1: Accepteer de stroming

Iedereen wil het onmogelijke bereiken in het leven. Je wilt dat je pijn verdwijnt, je wilt perfect zijn en je wilt een compleet gevoel hebben. Het is logisch om die dingen te willen, maar het is wel ironisch dat iedereen blijft streven naar zo’n stilstaand leven, een leven waarin alles oké is en onveranderd blijft, maar hoe meer je je bewust wordt van alles, hoe meer je je begint te realiseren dat alles continu verandert.
 
Die verlichting komt voort uit een bewustwording van jezelf en van de kosmos. Je kunt dus met de stroom meegaan en actief eraan deelnemen (als er dan al een ‘geheim’ van openbaring bestaat, dan is dat het wel) of je kunt ertegen vechten en proberen om onveranderd te blijven, omdat je denkt dat dat betekent dat je veilig bent.
 
De schaduwkant van de acceptatie van de stroming: het rad van het leven en de dood blijft draaien. Het is interessant hoe sommige lesmethodes worden aangepast aan westerse bevolkingen. De ideologie van een stilstaand leven is bijvoorbeeld ook gecreëerd door een westerse bevolking. Zelfs de huidige trend van ‘leven in het nu’ is niet meer zoals het oorspronkelijk was. De Boeddha in het Dhammapada vergelijkt het leven met een rivier en zegt dat je met de stroming mee moet gaan. Blijf niet vasthouden aan het verleden, het heden of aan de toekomst.
 
Focusoefeningen zijn fantastisch en dit is iets wat je ook doet als je leeft in het nu (een techniek waarbij je al je energie focust op iets specifieks). Deze oefeningen zijn een vorm van ‘meditatie’. Het is een enorm privilege om te leven in het nu; de spirituele realiteit is dan genuanceerd en je bent bezig met de toekomst van je kinderen en die van jezelf en je pensioen en je zorgt ervoor dat er volgende week brood op de plank ligt. Al die dingen zijn noodzakelijk in het leven. Maar stel je voor dat iemand dat niet begrijpt en de oefeningen los van meditatie ziet en ze vervolgens aan een groep mensen geeft die uit is op een stilstaand en compleet leven. Je snapt dan niet dat je mee moet gaan met de stroming en dat we ons op heel veel plekken tegelijkertijd bevinden (het verleden, het heden, de toekomst, hier, daar en overal). Het feit dat je hier in de wereld bent, betekent dat jouw bestaan uit vele lagen bestaat die meegaan met de stroming van het leven.
 
Die stroming houdt bijvoorbeeld in dat je plannen moet maken voor je toekomst en moet bedenken hoe je voor je familie en je carrière gaat zorgen. Tegelijkertijd moet je inzien en accepteren dat er ook weleens niks terecht komt van die plannen.
 
Het is ironisch dat het idee van een stilstaand en perfect leven een illusie is. Verlichting kan op zoveel verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Je moet inzien dat er geen perfect, compleet leven bestaat. Dat beeld moet je loslaten. Door je spirituele reis af te leggen, moet je als individu met de stroming meegaan en inzien dat het leven op aarde in je mensenlichaam een continue evolutie is.

Nummer 2: Wij bestaan uit zoveel meer en we zijn zoveel meer

We groeien niet op een chronologische manier. Soms groeien we in de ene dimensie en soms in de andere, maar dit gebeurt ook niet gelijkmatig. We ontwikkelen ons maar deels. We zijn relatief. In de ene wereld zijn we volwassen en in de andere gedragen we ons als kinderen. Het verleden, heden en de toekomst overlappen elkaar en halen ons terug, duwen ons vooruit of geeft ons een plaats in het nu. We bestaan uit meerdere lagen, cellen en constellaties. – Anais Nin
 
Westerlingen zien graag lineariteit, zoals de gedachte dat er een startpunt is en dat je leven compleet is als je de finishlijn hebt bereikt. Probeer jezelf niet als één ding te zien, maar begrijp dat er meerdere krachten in je schuilhouden. Pas dan zie je in dat sommige delen van jezelf erg bewust kunnen zijn (bijna net zoals de denkbeeldige finishlijn) en andere delen kinderachtig zijn en driftbuien kunnen krijgen.
 
Door de veelvoudigheid van jezelf te zien, kun je een moment van ‘ontwaking’ of zelfs ‘verlichting’ hebben. De rest van je bewustzijn is onwetend of worstelt nog om te ontwaken.
 
De schaduwkant van de acceptatie van de veelvoudigheid van jezelf: het belangrijkste hier is misschien wel je drang om je ‘ware zelf’ te vinden, alsof je één stilstaand, compleet wezen bent (of wordt). Het kan lastig zijn om te ontdekken wat je oprecht wilt in het leven of waar je aandacht naar uitgaat (buiten je vrienden, familie of de mensen op tv om). Op een gegeven moment verdwijnt deze drang en begrijp je dat je sterk en zacht kunt zijn, verlegen en fel, en nog veel meer tegenstrijdige dingen tegelijkertijd.
 
Door de veelvoudigheid van jezelf te accepteren en de delen van jezelf te zien die zich misschien nog op het startpunt bevinden, integreer je en wordt je één met jezelf… Dit laatste is ironisch genoeg het resultaat van de acceptatie van de veelvoudigheid van jezelf en het feit dat je veel meer bent en je op veel meer plekken bevindt tegelijkertijd.

Nummer 3: Belichaming en je spirituele reis

Door de scheiding in jezelf, geloof je ook dat jouw spirituele zelf en fysieke zelf gescheiden zijn. Alsof je leeft in de fysieke wereld en de spirituele zich ergens daarbuiten bevindt, afgezonderd van je leven, waar je alleen toegang tot hebt op andere plekken en werelden dan die waar je je dagelijks in bevindt.
 
Je probeert ook de spirituele realiteit onder controle te houden. Je creëert dogma’s in je hoofd, je stelt grenzen, je bent van mening dat wat je ook doet met wat voor bewustzijn dan ook, jij en iedereen die zoals jij leeft, superieur is en als enige de ‘waarheid’ kent. Door dit te doen, heb je een verkeerd beeld van de spirituele realiteit. Er is niet één deur. Er zijn meerdere. Er bestaan veel religieuze en spirituele reizen die je naar de waarheid brengen. Maar die waarheden verschillen van elkaar. Zodra je dit begrijpt, kun je de spirituele realiteit zien en de oeroude mentaliteit vergeten die stelt dat je gescheiden moet leven en dat je alleen dan pas de werkelijkheid ziet.
 
De spirituele reis moet je zelf afleggen om hem oprecht te begrijpen en te voelen. Het enige wat je kunt doen om aan deze reis te beginnen, is om onderzoek te doen naar symbolen, muziek, stemmen, vibratie en archetypen. Je kunt je bewust worden van je ziel door middel van een ritueel of door te dansen en bewegen. Je kunt mythes en verhalen raadplegen en je richten op je dagelijkse oefeningen om je kennis uit te breiden.
 
Dit is net zoiets als ‘de blinde mannen en de olifant’. Iemand die de slurf van een olifant ziet, zal zeggen dat de spirituele reis de ene kant opgaat, maar iemand die tegen het lichaam van de olifant stuit, zal zeggen dat iets heel anders waar is. De spirituele realiteit is te groot, te schitterend om één betekenis aan te geven. Ik durf zelfs te stellen dat iemand die gelooft de hele kosmos te kennen na hem kort te hebben onderzocht, simpelweg niet hard genoeg onderzoek heeft gedaan. Ik heb een paar fantastische ideeën over bepaalde dingen. Vijf jaar geleden had ik ook een paar fantastische ideeën, maar ik zie nu in dat ik toen een meer bekrompen visie had dan ik nu heb.
 
De schaduwkant van belichaming: je dagelijkse leven, hoe je anderen behandelt, hoe je jezelf behandelt, wat je voor jezelf en de wereld doet. Al die dingen laten zien wie je echt bent.
 
Als je gelooft dat je oprecht bewust bent van de werelden om je heen, dan is er meestal een bepaald element in je leven dat deel uitmaakt van je dagelijkse routine. Deze spirituele ‘wedstrijd’ tussen sommigen is ontzettend narcistisch, wanneer iemand zegt verlicht te zijn en uitlegt aan anderen wat dat betekent en dat hij of zij gescheiden leeft van de rest van de wereld.
 
Verlichting is eigenlijk een belichaming van je spirituele reis. Op dat moment zie je de menselijkheid in anderen (in plaats van dat je jezelf gescheiden van ze ziet) en door aan jezelf te werken en je minder op het proces van een ontwaking te focussen, zie je in dat je een belichaming van je bewustzijn bent in een wereld waarin je je best doet om er een betere plek van te maken.
 
Je doet meer dan alleen pijn en verdeeldheid de wereld in brengen. Door de menselijkheid in anderen te zien, door die in jezelf te zien, vindt er pas echt een ontwaking plaats. Geef niet toe aan de drang van je gewonde ego om jezelf superieur, anders of speciaal te noemen. Spirituele groepen zoeken die wond in je op, maar zijn niet van plan om hem te helen (hoe verdienen ze anders geld?).
 
De bewustwording van je eigen menselijkheid zal zo’n verandering in jezelf teweegbrengen, iets wat zelfs de indrukwekkendste, transcendentale bewustzijnstoestanden niet kunnen. Zie in dat hoe je anderen behandelt, wat je zegt en wat je met je tijd doet belangrijker zijn dan een stempel of een rol die je kunt aannemen. Door dit te doen vertel je aan de mensen om je heen alles wat ze over je moeten weten.
 
Als je echt gelooft in eenheid, dan betekent het dat je individuele bevrijding een illusie is. Je kunt jezelf niet bevrijden, want je maakt deel uit van één geheel. Jouw bevrijding katalyseert de bevrijding van anderen. Je bent niet alleen, dus je kunt ook niet als enige ‘ontwaken’. Als jouw bevrijding een oprechte verlichting is, dan heeft dat een effect op meer mensen dan alleen jijzelf.

Nummer 4: Begrijp de rol die je hebt in de wereld

Ik vergelijk een spirituele reis vaak met een beroep als piloot. Soms verkleedt iemand zich jarenlang als een piloot of heeft het over hoe je een vliegtuig moet besturen of over handleidingen die gaan over de besturing van een vliegtuig, terwijl diegene in al die jaren nog nooit zelf een vliegtuig heeft bestuurd. Je kunt ook gemakkelijk de mensen eruit halen die wel echt hebben gevlogen, of dat nou een paar keer was of jarenlang.
 
Tegenwoordig is het ook niet moeilijk om te liegen over je ervaring en je deskundigheid of om zelf te geloven dat je veel beter bent dan daadwerkelijk zo is, omdat je nog geen ervaring hebt of bent opgeleid en dus niet begrijpt hoe het echt is. Sinds ik lesgeef aan anderen, is het me opgevallen dat je pas klaar bent om te gaan vliegen als je zes maanden aan het studeren bent, er vanbinnen klaar voor en nieuwsgierig naar bent en als je je ervoor openstelt. Sommigen die twintig jaar geleden aan hun spirituele reis zijn begonnen, hebben vaak nog nooit gevlogen en zijn niet verder gekomen dan zich te verkleden als piloot, anderen te vertellen wat voor fantastische piloot ze zijn of dan advies te geven.
 
Door de waarheid te accepteren, kun je pas echt gaan oefenen. Er zijn er veel die treuren om het feit dat er mensen zijn die niet over de juiste informatie of ervaringen beschikken en wel regelmatig contact hebben met overheidsinstanties. Toch zijn er ook veel die zich juist in de tegenovergestelde richting begeven en vasthouden aan hun ervaringen en willen bewijzen dat ze die hebben, maar ze zijn onverschillig tegenover anderen of ze hemelen anderen juist op, wat allebei bedrieglijk kan zijn.
 
Het is aan jezelf om te bepalen welke rol je wilt hebben in de wereld. Je kunt pas echt groeien door nieuwsgierig, scherpzinnig en open te zijn voor de connectie tussen jou en anderen. Wees scherpzinnig door in te zien waar je je precies bevindt tijdens je reis (een goede leraar kan je daarmee helpen) en vraag jezelf af waarom je je afgezonderd voelt van anderen.
 
De schaduwkant van de acceptatie van je eigen rol: tegenwoordig zijn er in deze moderne wereld veel dingen die mij dwarszitten. Wat me het meeste dwarszit, is de hoeveelheid mensen die vasthoudt aan hun eigen schaarse ervaringen en gelooft dat ze alles weten wat er te weten valt. Je wordt altijd tegengehouden door je eigen onwetendheid. Vaak hebben mensen niet genoeg onderzoek gedaan om te begrijpen hoe weinig ze daadwerkelijk weten of om te begrijpen dat er meestal geen diepe ontwaking of verlichting bij ze heeft plaatsgevonden, ongeacht de spirituele ervaringen die ze dan misschien hebben gehad.
 
Dit komt vaker voor dan je denkt en we kunnen wel het internet hiervan de schuld geven, maar toch gebeurt het veel in de ‘spirituele’ wereld. We leven namelijk in een maatschappij die spiritueel onderzoek afkeurt en als ‘nep’ beschouwt. Daarnaast worden mensen die wel echt zijn ontwaakt of die ‘spiritueel zijn, maar niet religieus’, bestempelt als gek. Wat komt er bijvoorbeeld in je op wanneer ik zeg ‘paranormaal begaafd’? Of, iets wat heel bekend is (nu nog wel tenminste), ‘empathisch’? Een van de paranormaal begaafdste personen die ik ken, was ooit een automonteur en kon je precies vertellen wat er mis was met een auto door er alleen maar naar te kijken. Hij was niet neurotisch en had ook geen problemen met de rest van de wereld.
 
Niet iedereen is op zoek naar de waarheid. Ze zoeken alleen maar naar iets waar zij gelukkig van worden, waarmee ze de dag kunnen doorbrengen en wat hun lastige leven draaglijk maakt. Door in te zien dat er dingen zijn in het leven die je een veilig gevoel geven en waar je je aan vasthoudt, kun je pas meeleven met anderen die hetzelfde doen.
 
Het komt vaak voor dat iemand weinig ervaring heeft in de wereld en gelijk ‘verlicht’ verklaart te zijn, om vervolgens een spirituele leraar te worden zonder ooit een leerling te zijn geweest. Diegene denkt dan simpelweg iets te hebben meegemaakt wat universeel is en wat veel anderen ook meemaken. (Of ze zien juist niet in dat er anderen zijn die een soortgelijk iets hebben meegemaakt.) Niemand zal iets hebben aan jouw advies of begeleiding als jij geen onderzoek hebt gedaan of een leraar hebt gehad die je kon helpen om ervoor te zorgen dat je ego niet opblies. Op dat moment begrijp je niet wat anderen hebben meegemaakt omdat ze wél onderzoek hebben gedaan en anderen zoals zijzelf hebben ontmoet.
 
Als iemand ook alleen gevoelens uit die niet van hen zijn (hun gedachtes gekopieerd zijn van anderen) en ze geen verhalen hebben over hun spirituele reis, dan is dat een teken dat zij zelf waarschijnlijk geen echte spirituele ervaring hebben gehad. Je kunt best wel intelligent zijn, leergierig of veel hallucinogene drugs nemen en tot bezinning komen (je gaat dan alles vanuit een heel ander perspectief zien), maar totdat die inzichten die je dan hebt, een effect hebben op je dagelijkse leven en je lichaam, blijf je beperkt leven.
 
Dit geldt nog meer voor mensen die niet actief deelnemen aan de maatschappij. Ik heb heel erg veel tijd alleen doorgebracht en in die momenten ben ik tot een paar belangrijke, spirituele inzichten gekomen, maar het is iets heel anders om echt in de moderne wereld te leven. Ook al is de fysieke wereld om ons heen een manifestatie van de spirituele wereld, er is toch een onderscheid dat je moet maken, en het advies dat je besluit aan te nemen, zul je met een korreltje zout moeten nemen. En dan maakt het niet uit of dat advies komt van iemand die twee jaar lang onderzoek heeft gedaan en nu gelooft het geheim van de kosmos te hebben ontdekt, of van iemand die een lange tijd alleen is geweest en een totaal ander perspectief van de werkelijkheid heeft.

Nummer 5: De buitenwereld (en de mensen daarin) laat je zien welk aspect van jezelf uit balans is

Wanneer er een bepaald aspect is van jezelf waar je je niet bewust van bent, dan duw je die van je af. Je projecteert je innerlijke conflicten (de innerlijke aspecten waar je je niet bewust van bent; je schaduwen) op de wereld om je heen. Je bedeelt mensen specifieke rollen toe in een poging om te helen van je trauma’s en conflicten. Vaak krijg je gewoon opnieuw en opnieuw met hetzelfde conflict te maken met andere mensen die je steeds dezelfde rol toebedeelt.
 
Het is niet zo dat je je eigen realiteit creëert. Je projecteert alleen veel van jezelf op de realiteit. Door erop te letten wat je projecteert en met wat of wie je een conflict hebt in de buitenwereld, kun je dit tegenhouden en de aspecten van je schaduw waarmee je wedijvert, terugnemen.
 
Een van mijn favoriete beschrijvingen van verlichting is ‘het einde van conflicten’. Dit betekent niet dat de hele wereld begint te zingen en iedereen elkaar begint te knuffelen zodra je aan jezelf werkt. Het betekent dat je geen automatische reacties meer hebt doordat je de wereld écht kunt zien. Je kunt jezelf echt afvragen waarom je zo’n automatische reactie hebt in bepaalde situaties en welk aspect daarvan wel terecht is. Je moet namelijk wel boos worden en je emoties voelen. Een spirituele ontwaking is niet hetzelfde als een emotionele constipatie. Al onze emoties hebben ons iets belangrijks te vertellen. Toch is veel van wat je voelt, gebaseerd op pijn uit je verleden, op iets wat je keer op keer hebt meegemaakt en op het feit dat je de mensen om je heen rollen toebedeelt en met innerlijke conflicten kampt.
 
Door je af te vragen waarom je zegt wat je zegt en wat je precies motiveert om iets te doen, kun je je schaduw zien. Dan pas zie je op welke manieren je niet jezelf bent; wanneer je een rol probeert aan te nemen om groter, slimmer, specialer en beter te zijn dan de mensen om je heen. Je kunt je afvragen of wat je doet ervoor zorgt dat je jezelf bent of juist dat je verwijderd raakt van jezelf.
 
Deze vraag (ben je jezelf of niet?) kan veel aan het licht brengen, omdat je trauma’s en je pijn ervoor kunnen zorgen dat je je afzondert, je superieur voelt en de menselijkheid in anderen niet ziet. Het zorgt ervoor dat je constant een conflict hebt met jezelf en dat je niet langs je blinde, emotionele reacties kunt zien. Je projecteert je conflicten op de wereld in een poging om ze te begrijpen (en om van ze te genezen door ze voor je te zien), maar je hierdoor leef je niet echt, je bent jezelf niet en je ziet het resultaat van je automatische reacties niet. De strijd in jezelf blijft voortduren door je projecties op de wereld.
 
De schaduwkant van jezelf zien in de buitenwereld: je creëert niet je eigen realiteit. Je kunt er echter wel een dosis drama aan toevoegen. Als je de echte werkelijkheid wilt zien, dan moet je bijvoorbeeld ook inzien dat je enorm geprivilegieerd bent als je alleen door je neurose nog wordt tegengehouden om miljoenen te verdienen. Naast jouw eigen individuele realiteit bestaat er een gezamenlijke realiteit waarin er krachten zijn die een andere vorm kunnen aannemen en sterker kunnen worden. Iedereen wordt op een andere manier blootgesteld aan ze.
 
Het feit dat jij werkt aan je schaduw betekent niet dat iedereen ineens aardig tegen je gaat zijn, dat je een gemakkelijk leven krijgt of dat niemand je ooit zal lastigvallen, vernederen of je bijvoorbeeld zal neersteken en je portemonnee zal stelen. Andere mensen projecteren ook hun conflicten op de wereld en bedelen de mensen om hen heen rollen toe. Pas als iedereen aan zichzelf werkt, kunnen we de individuele én gezamenlijke realiteit veranderen. Je kunt je schaduwen terugroepen en ze weer onderdeel maken van jezelf. Door jezelf te helen, kun je in vrede leven en alle aspecten van jezelf accepteren.

 
Bron: inspirerendleven.nl; geschreven door Mary Mueller Shutan, auteur van het boek Gids voor spiritueel ontwaken.