Beelddenkers & HSP

Als je zelf ooit burn-out bent geweest of je kent iemand die dichtbij je staat die een burn-out heeft gehad, dan weet je hoe zwaar een burn-out is. Maar met een hoop geduld, positiviteit en een berg zelfreflectie is het voor iedereen mogelijk om weer uit een burn-out te komen.

Met dit artikel laten we zien dat een burn-out een leven ook op een positieve manier kan veranderen. De absurde en pijnlijke ervaring van een burn-out maak zorgt immers ook voor een behoorlijke persoonlijke groei. Een getuigenis van Tessa Brik.
 

Deze 5 levenslessen die zij heeft  geleerd tijdens haar burn-out, zijn voor haar van onbetaalbare waarde en had ze absoluut niet willen missen.

1 Zijn wie ik ben, niet wie ik denk dat ik moet zijn.
De rode draad tijdens het herstellen van mijn burn-out is zelfreflectie. Waarbij ik wilde ontdekken wat mijn aandeel is geweest in het krijgen van een burn-out. Ik kwam tot een zeer confronterende conclusie: ik vond mezelf niet goed genoeg. Toch herkende ik deze kritische houding tegen over mezelf wel. Zo was ik zelden tevreden over mijn sportprestaties, zelfs als ik als eerste eindigde bij een wedstrijd.

Juist omdat ik mezelf niet goed genoeg vond was ik altijd bezig met hoe ik mezelf als persoon kon verbeteren. Ik ging me gedragen als een persoon waarvan vond ik dat ik moest zijn. Hoewel ik eigenlijk introvert ben, ging ik mij gedragen als een extrovert. Op den duur begon dat me op te breken omdat het mij veel te veel energie koste.

Toen mijn energie schaars werd en ik moest kiezen waar ik mijn energie aan ging besteden, kwam erachter dat ik alleen maar dingen deed die mij energie kostte in plaats van opleverde. Tijdens mijn herstel begon ik steeds meer dingen te doen die mij energie gaven. Dat leverde mij iets prachtigs op: zelfvertrouwen.

Voor mijn burn-out voelde ik me vaak onzeker. Ik denk nu nooit meer na over wie ik moet zijn of wat andere mensen van mij vinden. Ik ben wie ik ben en ik durf me te laten zien.

2 Leven in het nu
24 jaar oud en alleen maar bezig met wat ik voor mijn 30e nog voor elkaar moest boxen. Ik had een 10 jaren plan uitgestippeld (not kidding) en wist precies waar ik voor werkte: mijn toekomst. Door de burn-out heb ik geleerd met de dag te leven. Eerst noodgedwongen. Ik leerde al vrij snel dat ik me de ene dag energiek en creatief kon voelen terwijl de dag daarna er niets meer uit mijn handen komt en ik uitgeput op de bank zou moeten liggen. Ik leerde dat ik niet kan voorspellen wat er in de toekomst gebeurd en dat het 10 jaren plan mij niets anders dan stress, spanningen en angst opleverde. Nu leef ik met de dag en neem ik beslissingen op basis van waar mij vandaag goed bij voel.

3 Bewust dankbaar zijn voor de leuke dingen die ik wel kan
Ik weet nog goed hoe gefrustreerd ik me kon voelen tijdens mijn slechte dagen. De ene dag kon ik voor mijn gevoel weer bergen verzetten om me vervolgens een maand later weer overprikkeld te voelen. Op een gegeven moment (met uitzonderingen daar gelaten) heb ik mijn burn-out durven accepteren. Op slechte dagen had ik een mantra:
 

          "Ik ben waar ik ben. Ik ben waar ik moet zijn."
 

Deze zin heeft mij geholpen om mijn situatie die desbetreffende dag te accepteren. Ik begon steeds meer waarde te hechten aan de tijd die ik doorbracht met mijn vrienden en familie die mij steunde. Ook begon ik steeds meer te genieten van de dingen die ik op dat moment wel kon.

Ik weet nog goed toen ik voor het eerst weer een stukje kon hardlopen. Met een grijns van oor tot oor huppelde ik door het dorp. Voor mij een onbetaalbaar moment. Ik ben tegenwoordig bewust dankbaar voor alle leuke en mooie dingen die ik mee maak op een dag. Juist omdat ik weet dat de volgende dag alles weer anders kan zijn.

4 Van controlefreak naar het volgen van mijn intuïtie
Het klinkt misschien gek maar voornamelijk door yoga en meditatie ben ik gaan inzien dat ik voornamelijk vanuit mijn hoofd leefde en niet vanuit mijn hart. Te spiritueel? Ik, als nuchtere Noord-Hollander, vind van niet en ik zal je vertellen waarom. Na mijn studie kreeg ik het benauwd. Ik had het gevoel dat de rest van mijn leven begon en ik mezelf aan alles en iedereen moest gaan bewijzen. Opeens begon ik keuzes te maken die ik naar mezelf toe kon onderbouwen. Mijn drijfveren waren voornamelijk geld en imago. Toen ik opeens thuis kwam te zitten gebeurde er iets geks. Het eerste wat ik deed om me veilig te voelen was schilderen, tekenen en schrijven. Iets wat ik als kind en jonge tiener altijd graag deed. Ergens along the wayheb ik onbewust mijn hobby’s aan de kant geschoven en in plaats daarvan alleen maar dingen gedaan waarvan ik vond dat die mij meer opleverde of productiever waren.

Tijdens mijn herstel kwam ik weer in contact mijn met intuïtie. Steeds vaker durfde ik op mijn intuïtie te vertrouwen en nam ik mijn beslissingen op basis van mijn gevoel. Zonder deze levensles had ik NOOIT de beslissing durven nemen om ontslag te nemen en mijn eigen bedrijf te beginnen. Door naar mijn intuïtie te luisteren kan ik nu elke dag doen waar ik blij van word en waar ik energie van krijg! Hoe waardevol is dat?

5 Mezelf op de eerste plaats zetten zonder me schuldig te voelen
Misschien nog wel de meest waardevolle les. Nu ik terug kijk zie ik hoe vaak ik andere mensen over mijn grenzen heen liet gaan. Vergis je niet, ik was niet op mijn mond gevallen. Toch lukte het me niet om mijn grenzen aan te geven. Juist omdat ik continu op de buitenwereld gericht was, wist ik niet waar mijn grenzen lagen. Logisch dat ik ze ook niet aan kon geven. Toen ik mijn grenzen wel leerde kennen vond ik het nog steeds lastig. Ik betrapte mezelf erop dat ik ‘nee’ zeggen tegen mensen ontzettend vervelend vond. Ik voelde me schuldig en had het idee dat mensen me dan niet meer aardig vonden. Onzin weet ik nu.

Juist nu ik noodgedwongen voor mezelf moest gaan zorgen heb ik ervaren hoe bevrijdend het is als jij jezelf op nummer één zet. Door mezelf op de eerste plaats te zetten ga ik veel minder snel over mijn grenzen heen.

Tessa Brik van Succesvolzonderdieet.nl, via Herhealth.nl