Beelddenkers & HSP

1. Accepteer dat er een verschil is en dat de ene relatie niet hetzelfde is als de andere. Als stel kun je jaloers zijn op andere stellen die drie keer per jaar met vakantie gaan, een druk sociaal leven hebben, een paar kinderen en ook nog een fulltime baan hebben. Je kunt denken dat er iets mis is met je eigen leven, omdat jij of je partner al die drukte niet aankan. Accepteer dat het bij jullie anders gaat, niet slechter of beter. Bij jullie zijn de gesprekken waarschijnlijk veel dieper, jullie innerlijke leven is waarschijnlijk veel intenser.

2. Als een HSP zegt dat het genoeg is, dan ís het genoeg. Oók als je als niet-HSP het idee hebt dat jullie nog best een uurtje op dat feestje kunnen blijven of nog een afspraak kunnen maken. Een HSP wordt overgestimuleerd en heeft tijd nodig alle indrukken te verwerken. Als ze zeggen “Het is genoeg” hebben ze hun grens van prikkels bereikt.

3. Erken dat een HSP veel tijd voor zichzelf nodig heeft en hem/ haar die. Dat is best ingewikkeld, want je voelt je afgewezen als je partner zegt dat hij/ zij even alleen moet zijn. Maar weet dat hij/ zij het echt nodig heeft om goed te kunnen functioneren.

4. Accepteer dat je anders bent, maar óók dat je normaal bent. Het is belangrijk dat jij en je partner beseffen dat er niets is met HSP’s. Het zelfvertrouwen van iemand kan erg verminderen als iemand voortdurend zegt dat er iets mis met je is. Leg daarom de nadruk op de positive, bijzondere dingen van een HSP. Een HSP kan zich heel goed inleven, hij kan in een handomdraai sfeer brengen in een ruimte. Prijs de persoon voor dat soort dingen in plaats van de nadruk te leggen op negatieve dingen.

5. HSP’s houden niet van conflicten omdat ze dan over-geprikkeld worden. Ze proberen discussies en conflicten dus te vermijden, waardoor de kans bestaat dat de relatie verslechtert. Want die onopgeloste conflicten blijven natuurlijk bestaan, ook al vermijd je ze. Want HSP’s zijn misschien bang voor conflicten, ze weten wél haarfijn de vinger op de zere plek te leggen in een relatie. Door hun fijngevoeligheid weten ze wanneer er iets mis is. Het is dus belangrijk onenigheden toch ter sprake te brengen. Houd daarbij de volgende dingen in gedachten:

Wordt de spanning in een discussie te groot, vraag dan om een time-out. Ga een eindje wandelen, trek je even terug en plan een moment (vanaf een halfuur later) om het gesprek voort te zetten.

Moet er iets moeilijks besproken hebben, ga dan de natuur in. Maak een wandeling door het bos of langs de zee. De natuur relativeert namelijk, waardoor een thema minder groot en minder eng wordt om te bespreken.

Laat merken dat een ruzie niet het einde van de relatie betekent. Zeg dat je van de ander houdt, maar dat je je ergert aan één ding.

Blijf bij het onderwerp. Ga er niet allerlei dingen bij halen of de psycholoog spelen met “Je doet dit net zoals je moeder”. Dat is dodelijk voor een open gesprek.

Bron: Libelle, nr. 29, 2006