Beelddenkers & HSP

Geplaatst op donderdag 07 juli 2016 @ 04:59 , 2083 keer bekeken

Sociale contacten zijn een belangrijk onderdeel van "het werk" en zijn belangrijk voor "beelddenkers". Beelddenkers hebben namelijk een sterk invoelingsvermogen en zijn over het algemeen echte "mensen-mensen".

Maar velen echter hebben in hun schoolcarrière een laag zelfbeeld ontwikkeld omdat hun wijze van denken en leren anders verliep. Daarom werden zij vaak als ‘apart’ neergezet door klasgenootjes en leerkrachten. Velen zijn ook zelf hierin gaan geloven.

Waarom Einstein gelijk had
Op school is het zogeheten ‘lineaire’ denken immers maatgevend geworden. Daaronder verstaan we het logisch redenerend denken dat systematisch is opgebouwd in volgordelijke tussenstapjes. De beelddenker echter overziet liever eerst het geheel om pas daarna de aangeboden tussenstappen te bestuderen. Het onderwijs is hiernaast zeer talig geworden en doet daarom een sterk appel op luisteren. De beelddenker echter moet het vooral hebben van voorbeelden en verhalen waardoor hij zich visueel een beeld kan vormen van de aangereikte leerstof.
Bij leerkrachten ontbreekt het helaas meestal aan eenvoudige informatie over die andere leerstijl die zo kenmerkend is voor beelddenkers. Maar nog pijnlijker wellicht is dat zij er meestal ook niet achter komen waarin beelddenkers nu juist excelleren!

Durf anders te zijn
Zodra een beelddenker eenmaal zijn sterke kanten gaat ontdekken (juist dankzij die andere leerstijl), vindt er in zijn persoonlijkheid niet minder dan een transformatie plaats. Dan ontdekt hij namelijk, soms voor het eerst, dat hij juist dingen beter kan dan de meesten om hem heen. Zo is hij op het werk vaak sterker in sociale contacten. Mits zijn zelfbeeld veranderd is en hij anders durft te zijn!

Tot bloei komen in je werk
In het werk is hij vaak sneller dan collega’s in het doorzien van problemen en het bedenken van oplossingen. Hij is alleen meestal niet zo goed in het ordelijk presenteren van die ideeën. Als een beelddenker bovendien administratief werk moet verrichten, heeft hij vaak ook moeite met correct spellen.

Hun grootste talent echter is het visualiseren, het zich een beeld vormen van de werkelijkheid. Maar, en dat is voor de meeste mensen iets waar nooit bij is stilgestaan, letters zijn helemaal geen stukjes werkelijkheid! Die vertegenwoordigen slechts symbolen, tekentjes die staan voor iets anders. In het geval van letters: klanken!

Wanneer beelddenkers nu eenvoudige visualisatietechnieken krijgen aangereikt om die vervolgens doelbewust te gaan trainen, kunnen ook zij wel degelijk correct leren spellen, gemakkelijker leren lezen en bondiger leren formuleren!

Hoewel in alle blogs bovenal de positieve eigenschappen van beelddenkers worden beschreven, blijven er toch altijd ‘eigen-aardige’ dingen over die op het werk spanningen kunnen veroorzaken. 

Soortgenoten
Dan is het van groot belang dat de betreffende persoon, beelddenker, in contact treedt met soortgenoten, bijvoorbeeld workshops. Workshops bestaan immers voor een deel uit verhalen over soortgenoten, meestal beluisterd tijdens het counselen en trainen van beelddenkers. Heel dikwijls ‘vallen’ beelddenkers op soortgenoten vanwege dezelfde humor, de brede belangstelling en hetinvoelingsvermogen. 

Hoe weet je dat je een beelddenker bent?
Helaas ontdekken beelddenkers hun andere manier van informatie verwerken pas nadat zij tegen problemen zijn aangelopen op school en/of op hun werk. Bij de meesten is de grote gemene deler daarvan een laag zelfbeeld oftewel een ongezond gevoel van eigenwaarde. Hierdoor treden eigenschappen op als de neiging om overdreven perfectionistisch te werk te gaan, faalangst en onzekerheid.

Mochten er mensen zijn die hier wat minder last van hebben, blijven er meestal toch andere gemeenschappelijke kenmerken over die zorgen voor stress. Ik denk dan aan moeite om orde te scheppen in taken en om overzicht te bewaren. En bij velen ook moeite om correct schriftelijk werk af te leveren. Of moeite, zelfs weerzin, om lange teksten te moeten lezen. Beelddenkers die dan ook veel administratief werk moeten verrichten, zitten niet op de juiste plaats. Want dit soort werk vergt bij hen uitzonderlijk veel concentratie, dus energie. Toch is dat meestal niet de enige reden waarom zij op hun werk vaak gefrustreerd zijn. Administratief werk is namelijk onpersoonlijk en routinematig en daarom saai in hun ogen. Bovendien ervaren zij hun collega’s vaak als mensen die ‘anders doen’. Hun belangstelling strookt van geen kanten met die van henzelf. Collega’s worden daarom vaak ook ervaren als saai. Zijzelf worden echter vaak neergezet als ‘iemand die moeilijk doet’.

Onbekend met ‘beelddenken’
En als je toch al een laag zelfbeeld hebt en iedereen zegt dat je je werk goed doet, word je heen en weer geslingerd tussen boosheid en inslikken, tussen weggaan en volhouden. Met alle spanningen vandien!
Het meest verdrietige daarvan is dat deze beelddenkers geen idee hebben van het feit dat zij tot een bevoorrechte groep horen met een onnoemlijk groot aantal talenten. Maar dan op een totaal ander vlak! En dat gebeurt nog steeds door onbekendheid met het fenomeen ‘beelddenken’! Bij henzelf, bij hun werkgever en bij collega’s! De talenten die zij van nature in huis hebben, worden daarom onbedoeld ‘gesmoord’.

Bron: Pien van den Boorn; opwegnaardichterbij.nl, juni 2016.